გვერდები

18.03.2021

 1. "განათლება ადამიანს ღირსებას მატებს, მონაც კი იწყებს იმის გააზრებას, რომ იგი მონობისთვის არ არის დაბადებული" - დენი დიდრო.

2. "განათლება- ორლესული იარაღია, რომლის გამოყენება შეიძლება ადამიანთა სასარგებლოდაც და საზიანოდაც.საქმე იმაშია, თუ ვის უჭირავს იგი ხელში და რა მიმართულებით ხმარობს ის ამ იარაღს" - იაკობ გოგებაშვილი.

3. "განათლებულსა და გაუნათლებელ ადამიანს შორის ისეთივე განსხვავებაა, როგორიც მკვდარსა და ცოცხალს შორის" - არისტოტელე.

4. "განათლება კარგ ადამიანს აკეთილშობილებს, ხოლო ცუდს უარესად აქცევს" - თომას ფულერი.

5. "განათლება დიდებული საშუალებაა პიროვნების განვითარებისათვის.სწორედ განათლების წყალობით შეიძლება გახდეს გლეხის შვილი -ექიმი, მეშახტის შვილი -შახტის დირექტორი, ფერმერის შვილი-ქვეყნის პრეზიდენტი" - ნელსონ მანდელა.

6. "მხოლოდ განათლება იყო და არის წყარო ყოველგვარი ხალხის ბედნიერებისა და კეთილდღეობისა" - აკაკი წერეთელი.

7. "განათლება არის ის, რაც რჩება ადამიანს, როცა ყველაფერი დაავიწყდება, რაც სკოლაში ასწავლეს.30 წლის შემდეგ თქვენ უეჭველად დაგავიწყდებათ ყველაფერი, რასაც სკოლაში გასწავლიდნენ.გემახსოვრებათ მხოლოდ ის, რაც სინამდვილეში თავად ისწავლეთ" - აინშტაინი.

8. "ქვეყანა იმით კი არ არის უძლური, რომ ღარიბია, არამედ იმით, რომ მცოდნე გონება-გახსნილი გულ-განათებული კაცები არა ჰყავს" - ილია ჭავჭავაძე.

9. "აღზრდა, რამდენადაც ეს, ყოველ შემთხვევაში, ჩვენს მოქმედებაზეა დამოკიდებული, არის ქვეყნად არსებული ყოველგვარი კეთილისა და ბოროტების, ბედნირებისა და უბედურების უპირველესი წყარო" - რობერტ ოუენი.

10. "განათლება ჰგავს მზესა, რომელიც ისე არ ანათებს რომ იმავე დროს არ ათბოს და ისე არ ათბობს, რომ არ ანათოს" - ილია ჭავჭავაძე

 ტიბეტელ ბერს ესტუმრა მისი მოწაფე და შესჩივლა: 


- მძიმე და გაუსაძლისი ცხოვრება მაქვს და მირჩიე, რა ვქნა და როგორ, თორემ ლამის ფარ-ხმალი დავყარო და წყალში გადავეშვა... 

წამოდგა ბერი უსიტყვოდ, აავსო წყლით ოთხი ჯამი და შიგ ჩაყარა:

🥄 ერთში - ხის კოვზი, 

🥕მეორეში - სტაფილო, 

🥚მესამეში - კვერცხი და 

☕მეოთხეში - ყავის მოხალული მარცვლები... 

🤷ცოტა ხანში ყველა ნივთი უკან ამოიღო, მიუტრიალდა მოწაფეს, გადაუშალა თვალწინ ყველაფერი და კითხა: 

- რა შეიცვალა? 🤔

- არაფერი... - მიუგო მოწაფემ.

🥣 ამის პასუხად ბერმა ოთხივე ჯამი ცეცხლზე შემოდგა. 

🥣მცირე ხნის შემდეგ ადუღებულ წყალში ისევ ჩაყარა 🥄ხის კოვზი, 🥕სტაფილო, 🥚კვერცხი და ☕ყავის მარცვლები. 

🧐 მოწაფე ინტერესით შეჰყურებდა ოსტატს, თუმცა მის მზერაში გაურკვევლობაც იკითხებოდა...

⏰ გარკვეული დროის შემდეგ ბერმა კვლავ ამოიღო ჯამებიდან ხის კოვზი, სტაფილო და კვერცხი, ხოლო მეოთხე ჯამში მოდუღებული ყავა ჩამოასხა ფინჯანში. 

- რა შეიცვალა? - ისევ იკითხა ოსტატმა. 🧓🗣️

- სტაფილო და კვერცხი მოიხარშა, დუღილის შემდეგ ყავა წყალში გაიხსნა, ხოლო ხის კოვზი უცვლელი დარჩა! - უპასუხა მოწაფემ.🧑

- ეს შედეგის მხოლოდ ზედაპირული შეფასებაა... - უთხრა მას ოსტატმა და მიუთითა სტაფილოზე - კარგად დააკვირდი სტაფილოს - როგორც ხედავ, გარეგნულადაც კი შეიცვალა. 

🥕ის გადაიხარშა და მყარი მასიდან გარდაიქმნა რბილ მასად, რომელიც მასზე ზეწოლის შემთხვევაში სრულად დაიშლება.

🥄 ახლა შეხედე ხის კოვზს... ის ისეთივეა, როგორიც იყო! 

🥚როგორც ხედავ, კვერცხმა არ იცვალა გარეგანი იერსახე, მაგრამ გამაგრდა შიგნით და მისთვის უკვე ნაკლებად საშიშია ზეგავლენა, რომლის შედეგად გატყდებოდა და იატაკზე გადმოიღვრებოდა მისი გული და ცილა... 

☕ყავა კი შეერწყა წყალს, მიანიჭა მას ახალი გემო და არომატი...

💦 ჩვენი ცხოვრება - წყალია. 

🔥ცეცხლი კი - ცვლილებები და არახელსაყრელი პირობები.

🥕 სტაფილო,🌳 ხე, 🥚კვერცხი და ☕ყავა - ყველა მათგანი ადამიანის გარკვეული ტიპია, რომელიც თავისებურად იცვლება გარემოსთან ერთად. 

🧑🥕ადამიან სტაფილოს (და ასეთი ბევრია ჩვენ გარშემო), მხოლოდ მოჩვენებითი სიმტკიცე ახასიათებს და რთულ ვითარებაში სუსტი, დამყოლი და მორჩილი ხდება. 

🤷ყველაზე კრიტიკულ მომენტში ასეთი ტიპის ადამიანები ნებდებიან, ხელებდაშვებულები, თავდახრილები დგანან და თავის გაჭირვებაში ადანაშაულებენ ყველას და ყველაფერს... 

😕ასეთი ადამიანები გემრიელი ლუკმაა არაკეთილსინდისიერი ექიმებისთვის, ხარბი ვაჭრებისთვის, პოლიტიკოსებისთვის და მკითხავებისთვის. 

🧑🌳ადამიანი ხე, რომელიც ცოტაა ჩვენში, არ იცვლება და არ ღალატობს თავის პრინციპებს რა რთულიც უნდა იყოს ვითარება. როგორც წესი, ცივსისხლიანი, შინაგანად გაწონასწორებული და მიზანდასახულია.

👍 ასეთი ადამიანები გაჭირვების ჟამს ხდებიან სამაგალითოები და უჩვენებენ ყველას იმას, რომ არაფერია მარადი, მათ შორის წუხილი და გაჭირვება და შავბნელ დროს შეცვლის ნათელი, ღამეს - დღე, წუხილს - სიხარული. 

🧑🥚ადამიანი კვერცხი ისეთი ტიპის ადამიანია, რომელსაც აკაჟებს და აძლიერებს გაჭირვება...

😑 სამწუხაროა ის, რომ ამქვეყნად ძალიან ცოტანი არიან...

💫 ჩვეულებრივ ცხოვრებაში, რუტინულ ყოფაში ასეთი ადამიანები არაფერს წარმოადგენენ, მაგრამ ოქროს ზოდის ფასი ედებათ ძნელბედობის ჟამს და ჯიუტად მიიწევენ დასახული მიზნისკენ, არაფრად აგდებენ მათ წინაშე არსებულ დაბრკოლებებსა და წინააღმდეგობას...

- ყავაზე რას იტყვი, ისტატო? - იკითხა მოწაფემ. 🤔

- აი, ეს კი ყველაზე საინტერესოა! - უპასუხა ღიმილით ოსტატმა და მოსვა ფინჯანიდან არომატული ყავა - არახელსაყრელი ცხოვრებისეული გარემოებების გამო და პირობების ზეგავლენის ქვეშ, ყავის მარცვალი სრულად დაიშალა და შეერწყა გარემოს, რის შედეგად სრულიად უფერული და უგემური წყალი აქცია არომატულ და გამამხნევებელ სასმელად.

 🙏არსებობენ განსაკუთრებული ტიპის ადამიანები და ისინი სანთლით საძებნელი გვიხდებიან.

 🔵ისინი არ იცვლებიან არახელსაყრელი გარემოს და ვითარების წნეხის ქვეშ, არამედ თავად ცვლიან გარემოს, მოვლენებს და ცხოვრებას უკეთესობისკენ - მათთვის არ არსებობს პრობლემა, შეცდომა და წარუმატებლობა, არამედ არსებობს მხოლოდ ამოცანა, გამოცდილება და წინსვლა საკუთარი თავისა და კაცობრიობის სასიკეთოდ... 

🤔🤔შენ რომელი ტიპის ადამიანი ხარ? არჩევანი მხოლოდ შენზეა.

თარგმნა: გიორგი კალატოზიშვილმა

14.06.2019

იგავი


საინტერესო იგავს გადავიწყდი სადღაც და თქვენც გაგიზიარებთ:


    ოკეანეს უამრავი ზღვის ვარსკვლავი გამოერიყა ნაპირზე და დასაღუპად განწირულები უიმედოდ იკლაკნებოდნენ.
…იქვე გოგონა ფაციფუცობდა, ხელში აჰყავდა ზღვის ვარსკვლავები და წყალში აბრუნებდა.
ერთმა კაცმა დაინახა, მივიდა გოგონასთან და უთხრა:
“შვილო, ტყუილად ჯახირობ, ასობით ზღვის ვარსკვლავია გამორიყული, მათ აღარაფერი ეშველება, ჯობია შეეგუო… შენ მაინც ვერაფერს შეცვლიო”
გოგონას მწარედ გაეღიმა, კაცის დასანახად კიდევ ერთი ზღვის ვარსკვლავი წყალში მოისროლა და უთხრა:
“აი, ამის ცხოვრება მე უკვე შევცვალეო”

13.06.2019

უცოდინარი, რომელმაც არ იცის რომ უცოდინარია

                                                            დანინგ-კრუგერის ეფექტი
      ანაქსიმენე

    ერთხელ ფილოსოფოს ანაქსიმენეს თავისმა ახალგაზრდა მოწაფემ ჰკითხა თუ რა იყო იმის მიზეზი, რომ ყოველ მომდევნო წელს ეჭვი ეპარებოდა იმაში, რაზეც წინა წელს დარწმუნებით საუბრობდა. ანაქსიმენემ ქვიშაზე ორი წრე დახაზა, ერთი დიდი და ერთი პატარა და თქვა: პატარა წრე-ეს არის ის რაც ახალგაზრდობაში ვიცოდი, დიდი წრე არის ის რაც ვიცი ახლა. წლების განმავლობაში ჩემი ცოდნის საზღვრები იზრდება. ყველაფერი რაც ცოდნის წრის გარშემოა არის უცოდინრობა. რაც უფრო ფართოა ცოდნის წრე, მით უფრო მეტი შეხება აქვს მას არცოდნასთან, მით მეტ შეკითხვას და ეჭვს ბადებს.
  როგორც ანაქსიმენეს ახსნიდან ვიგებთ, ცოდნასა და უცოდინრობას შორის არსებობს შემდეგი სახის დამოკიდებულება – რაც უფრო მეტი იცის ადამიანმა კონკრეტული თემის გარშემო მით უკეთ აცნობიერებს იმას რა არ იცის. არსებული ცოდნა მას აძლევს შესაძლებლობას განსაზღვროს, თუ რა ინფორმაციას ფლობს და კიდევ რა სჭირდება, იმისთვის, რომ სრულყოფილი ცოდნა ჰქონდეს. მაგრამ ამავდროულად, მისი თავდაჯერებულობა იკლებს, რადგან შეფასებაში უფრო კრიტიკული ხდება, ცდილობს საკითხის სრულყოფილ გააზრებას, რაც ხშირ შემთხვევაში, იმდენად რთული და მრავალმხრივია, რომ ძნელი ხდება კონკრეტული გადაწყვეტილების მიღება. უცოდინარ ადამიანს ეს არ აწუხებს, მისი თვალსაზრისი და გადაწყვეტილება ყოველთვის მყარია, რადგან არ აქვს ინფორმაცია იმ უამრავი დეტალის შესახებ, რაც კონკრეტულ საკითხს შეიძლება ეხებოდეს და რაც შეიძლება რომ ეჭვისა და მერყეობის საფუძველი გახდეს.


წყარო: 4motive.com

19.05.2019


"ჩაიდანი სახელად პომპეუსი"
(ფსიქოთერაპიული ზღაპარი)
ბავშვის ასაკი: 4 – 8 წელი.
მიზნობრიობა: ქცევის მართვა, ემოციური მდგომარეობების მართვა.
     იყო და არა იყო რა. ერთ მაღაზიაში ცხოვრობდა თავისთვის და არაფერზე დარდობდა ჩაიდანი სახელად პომპეუსი. ისეთი კარგი და მშვენიერი იყო ნებისმიერს გაუკვირდებოდა, ლამაზი ცხვირით, ხელსაკიდით. თეთრი, თოვლივით ქათქათა. 
   მოვიდა დრო და ჟამი და ის იყიდეს. მიიტანეს სახლში, გარეხეს, ჩაასხეს წყალი და დადგეს ცეხლზე. პომპეუსს ეს ყველაფერი ძალიან ესიამოვნა. პომპპეუსს ადამიანები ძალიან მოეწონა, აგრეთვე ის ტაფებიც, ჭიქებიც და თეფშებიც რომლებიც მასთან ერთად ცხოვრობდნენ. პოემპეუსს ძალიან სწრაფად შეუყვარდა ეს ადგილი - მისი სამზარეულო. პომპეუსს ჯერ კიდევ მაღაზიაში უყვებოდნენ იმის შესახებ, რომ მისი დამხმარებით წყალს აადუღებდნენ და ადამიანები ძალიან გემრიელ ჩაის მიირთმევდნენ. ძალიან დაწვრილებით იცოდა პომპეუსმა ის რომ ადამიანებს ჩაიდანი ძალიან სჭირდებოდათ და მის გარეშე მათი ცხოვრება ზოგჯერ წარმოუდგენელიც კი იყო. ისიც იცოდა რომ ადამიანებს პომპეუსთან მეგობრობა უნდოდა. პომპეუსის შიგნით რაღაც გაურკვეველი ხდებოდა, ყველაფერი ბუყბუყებდა და ირხეოდა, ის ძალიან ცხელი გახდა. პომპეუსის თავსახური დახტოდა, ცხვირიდან კი გაურკვეველი გამაყრუებელი სტვენა ისმოდა. პომპეუსს ძალიან შეეშინდა და წყლის აქეთ - იქით, ქაოტურად ამოფრქვევა დაიწყო. გაბრაზდა და განრისხდა, გაუნაწყენდა ყველაფერს მთელს სამყაროში. ვერ გებულობდა რას უშვრებიან ასეთს და რას ერჩიან, რატომ აწვალებენ. მისთვის ეს ყველაფერი ძალიან გაურკვეველი და გაუგებარი იყო. პომპეუსი განსრისხებული იყო და ყველა ახალ მეგობარს ძლიერ ეჩხუბებოდა. ამ დროს ადამიანებმა მასთან მისვლა გადაწყვიტეს თუმცა მისი ცხელი, მდუღარე შხეფების გამო მის შველას ვერ ახერხებდნენ. გარშემომყოფები აღელდნენ და თავებზე იტაცეს ხელები. ყვიროდნენ: „ასე ხომ არ შეიძლება! დამშვიდდი, დაწყნარდი!“ მაგრამ პომპეუსი ამის გაგონებაზე სულ უფრო და უფრო ბრაზდებოდა და სულ უფრო ძლიერ ისროდა მდუღარე შხეფებს. რამდენიმე ხანში პომპეუსმა იგრძნო რომ მდუღარე შხეფები შესუსტდა და გამაყრებელი სტვენაც იკლებდა. ამით ისარგებლეს ადამიანებმა, მიირბინეს და მის ქვეშ არსებული ცეცხლი გამორთეს. პომპეუს ეს ძალიან ესიამოვნა და მშვიდად ამოისუნთქა. ამ ყველაფერმა მას შვება მისცა. ის უკვე აღარ ბრაზდებოდა და აღარ ჩხუბობდა, მრისხანებაც სადღაც გამქრალიყო. თუმცა ყველაზე ცუდი ის იყო რომ მასში წყალი უკვე აღარ დარცენილიყო და სასიამოვნო ჩაის უკვე ვერავინ მოამზადებდა. ჩაიდანი გვერდზე გადადგეს და ამ აურზაურის შემდეგ მას უკვე აღარავინ ეკარებოდა. პომპეუსმა მოიწყინა. მას ამ ამბავმა დიდი დარდი მოუტანა, რადგან ის დიდი ხანი ოცნებობდა კარგ მეგობრებზე, ოჯახზე და მზრუნველ ადამიანებზე. მისი ამ ქცევის გამო კი მასთან ურთიერთობა და საუბარი აღარავის უნდოდა.
  ერთხელაც, ერთ მშვენიერ საღამო ხანს, სახლის ფანჯრებს ახლოს კეთილი ფერია მიფრინავდა. ფერიამ შეამჩნია პომპეუსი, რამდენიმეჯერ შემოუფრინა გარშემო, მის გვერდზე ჩამოჯდა და ჰკითხა: „რა მოგივიდა ლამაზო ჩაიდანო პომპეუს? რატომ ხარ ასეთი მოწყენილი?“ პომპეუსმა უპასუხა: „ჩემთან არავის არ უნდა საუბარი და ურთიერთობა, იმიტომ რომ, როდესაც მე ცხელი ვხდები ვჩხუბობ, ვბრაზდები და მდუღარე შხეფებს ვისვრი აქეთ იქით.“ ფერიამ ყურადღებით მოისმინა ჩაიდანი პომპეუსის დარდი და უპასუხა: „მე შემიძლია დაგეხმარო, მაგრამ შენც აუცილებლად უნდა შეეცადო!“ – „მე გავაკეთებ ყველაფერს რაც შემეძლება კეთილო ფერიავ, რისი ძალაც მექნება ყვეაფერს გავაკეთებ“ - უპასუხა ჩაიდანმა პომპეუსმა. „მაშ ასე, როდესაც შენ დუღილს დაიწყებ იმავე წამს მხიარული სიმღერაც დაიწყე. ამავე დროს შეეცადე თავსახური მჭიდროდ იყოს შენზე დაფარებული, ეს იმისათვის რომ წყალი არ გადმოვიდეს. ასე რომ გააკეთებ, შენ თავისუფლად მოგიახლოვდებიან ადამიანები და შენს დაბლა ანთებულ ცეცხლს გამორთავენ. როდესაც ცეცხლი აღარ იქნება შენი მდგომარეობაც გამოსწრდება, შენც დამშვიდდები და ამის შემდეგ ადამიანები გემრიელ და არომატულ ჩაისაც თავისუფლად მიირთმევენ.“ - თქვა კეთილმა ფერიამ და გაუჩინარდა. 
    დილით ადრე ჩაიდანს მოუახლოვდა ქალი. მან ძალიან დიდი სიფრთხილითა და ყურადღებით დაათვალიერა პომპეუსის ყველა მხარე, თუმცა მაინც სცადა მასში წყალის ჩასხმა და ცეცხლზე შემოდგმა. რამდენიმე წუთის შემდეგ პომპეუსმა ისევ იგრძნო სიმხურვალე, ბუყბუყი და ის მდგომარეობა რამაც ადრე ასე ძლიერ გამოიყვანა წყობილებიდან, თუმცა ახლა უკვე იცოდა რაც უნდა გაეკეთებინა. პომპეუსმა თავისი სასტვენით მხიარული სიმღერა დაიწყო. შემდეგ კი მოვიდა ისევ ის ქალი და ცეცხლი მშვიდად გათიშა. პომპეუსი მიხვდა თუ რა იყო მისი დანიშნულება. ამ ამბავმა ის ძალიან გაახარა და სიამოვნებაში მყოფმა ყველა თავისი მომრგვალებული მხარეების გამოყენებით გაანათა. რამდენიმე წამში მისკენ უკვე თამამად მიიწევდნენ კოვზები, თეფშები, ჭიქები და სამზარეულოს სხვა ბინადრები იმისათვის რომ უფრო ახლოს გაეცნოთ ეს ლამაზი ჩაიდანი სახელად პომპეუსი, რომელიც მათი ახალი, კარგი, ჭკვიანი და ცოდნით სავსე მეგობარი გახდებოდა.
     პომპეუსმა ისწავლა საკუთარი შესაძლებლობების სწორად გამოყენება - დუღილის მართვა - და ეს უნარი მას ეხმარებოდა გარშემომყოფებისთვის სასარგებლო ყოფილიყო, ეხმარებოდა სითბო ეჩუქებინა ადამიანებისთვის და არომატული ჩაით დამტკბარიყვნენ.

კითხვები გააზრებისთვის:
- რა დაგამახსოვრდა? რა მოგეწონა? რა არ მოგეწონა?
- რა ისწავლა პომპეუსმა?

პატივისცემით,
ზურაბ ქარჩავა - ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი